زیره رومی مرغوب به چه نام های دیگری در جان شناخته شد می باشد؟ مشخصات اصلی ظاهری گیاه زیره مذکور کدامند؟ نوع مرغوب آن در درمان چه بیماری هایی به کار می آید؟
بزرگ ترین تفاوت بین گیاه زیره رومی و دیگر انواع زیره در این است که زیره ی رومی یا همان بادیان هندی از دانه ی گیاه زیره برداشت می شود؛ در صورتی که از لحاظ گیاه شناسی انواع زیره در واقع میوه زیره بوده و بخش های دیگر گیاه زیاد مورد استفاده قرار نمی گیرد.
مشخصات ظاهری گیاه زیره رومی
یک گیاه کوچک با اولین ویژگی ظاهری اینکه بیش از یک متر برای قدکشیدن از این گیاه لازم نداشته باشید.
در کتب علمی گیاه شناسی از آن با نام انیسون نیز یاد شده و در واقع در رده ی جعفری ها قرار دارد. علاوه بر داشتن برگ های سبز و باریک بخش اصلی این گیاه دانه زیره بوده که در پوششی لطیف گنجانده شده است.
اگر با گزینه ی مشابهی مقایسه شود؛ می توان از رازیانه نام برد. زیره اصل رومی از رازیانه درشت تر بوده و با رنگی که در طیف رنگی سبزتر محسوب می گردد؛ توانسته تفاوت های ظاهری خود با زیره مرغوب رومی حفظ کند.
می توان از خواص زیره رومی مرغوب تسکین دردها و درمان مشکلات پوستی را توقع داشت. البته همان طور که مستحضرید برخلاف بسیاری از دانه ها که می بایستی از غلاف خود بیرون آمده تا فواید خود را به طور کامل به بدن مصرف کننده برسانند؛ اما زیره رومی می تواند با داشتن غلاف دانه ای پر خاصیت از این بخش گیاه نیز استفاده ی کاربردی نماید.
در طب سنتی برای تشخیص بیماری ابتدا به سراغ تعیین طبع بیمار و گیاه می روند. طبع زیره ی مذکور گرم و خشک بوده به همین سبب به طرق مختلف می تواند درمان خوبی برای بیماری هایی باشد که علت اصلی آن سرد مزاجی بوده و حتی در مواردی تا مرحله ی درمان صد در صد این قسم مشکلات نیز کار گشا می باشد.
البته همانند دیگر اقسام زیره باید در مصرف آن احتیاط های لازم را اعمال کرده و به اندازه ای مطابق با دستور پزشک طب سنتی پیش رفته و از خود درمانی به شدت دوری کرد.
منبع: بازار ادویه ایران